Ouderschap en opvoeding
Waarom ouderschap en opvoeden zo (emotioneel) moeilijk is.
Vanaf de zwangerschap tot aan de puberteit gaat je kind door allerlei ontwikkelingsfasen heen, die je allemaal op een andere manier kunnen raken. Je wordt onzeker of je het wel goed doet, voelt je overspoeld door de behoeften van je kind. Of je kunt bepaalde dingen moeilijk verdragen en raakt snel geïrriteerd – of boos, waarna je misschien wel verbaal (of fysiek) uithaalt.
Je put je uit om de perfecte ouder te zijn en als dat niet lukt voelt het alsof je faalt. Je bent overbezorgd en vindt het moeilijk om je kind de ruimte te geven. Je bent bang dat anderen er uiteindelijk achter zullen komen dat je een slechte ouder bent. Je kind lijkt steeds op een knopje bij jou te drukken wat je uit je evenwicht brengt.
Hoewel het voor jou zelf heel akelig is om te ervaren, lijden kinderen er het meeste onder. Zeker in de eerste drie levensjaren is het voor de verdere ontwikkeling van een kind heel belangrijk dat zijn ouders zo veel mogelijk emotioneel beschikbaar zijn.
Bijna 17 procent van de ouders voelt zich incompetent als opvoeder en 12 procent is ontevreden over de relatie met hun kind.
Onze kinderen zijn onze grootste spiegel
Natuurlijk wil je als ouder het beste voor je kind, en is het heel verdrietig en pijnlijk als het lijkt alsof jullie elkaar niet begrijpen, jullie onderlinge contact niet vanzelf gaat. Of het nu gaat om je pasgeboren baby, je dreumes, peuter, kleuter, jonge kind, tiener of puber.
Het goede nieuws is dat het écht anders kan. Het is ook voor jou mogelijk om de liefdevolle relatie met je kind te herstellen en te verdiepen.
Angst, onzekerheid, schuldgevoel, schaamte, stress, boosheid, of emotionele onverschilligheid: het zijn allemaal overlevingsmechanismen die je zelf hebt moeten ontwikkelen in je eerste levensjaren. Ze beschermden je toen tegen pijnlijke ervaringen die je niet kon verwerken.
Maar nu je volwassen bent worden die emoties nog steeds actief in situaties die op de een of andere manier lijken op wat je vroeger hebt meegemaakt. Het is dus helemaal niet gek dat dat juist gebeurt als je wordt geconfronteerd met de kwetsbaarheid en afhankelijkheid van je eigen kind. Het brein moet alleen leren dat die overleving nu niet meer nodig is.
Met behulp van PRI ga je kijken welke emoties vooral tussen jou en je kind in komt te staan. Je gaat observeren welke situaties met je kind in je dagelijks leven ervoor zorgen dat die emoties opkomen.
Vervolgens ga je met je therapeut ontdekken welke oude, verdrongen pijnlijke gevoelens daaronder liggen. Daarmee maak je stap voor stap je verleden los van het heden.
Je kunt je kind weer zien voor wie het werkelijk is en beter op zijn ware behoeften aansluiten. Zo doorbreek je de negatieve spiraal en kan jullie liefdevolle relatie worden hersteld en zich verder ontwikkelen.
Niet alleen een cadeau voor jou en je kind, maar voor het hele gezin. Nu en in de toekomst, want als je de PRI-instrumenten eenmaal kunt toepassen kun je er voor de rest van je leven gebruik van maken als het nodig is.
PRI heeft me geleerd een zo goed mogelijke ouder te zijn. Perfectie bestaat niet maar wetende dat ik er alles aan doe om mijn kind niet te belasten met mijn pijn en afweer maakt me heel blij….voor mijn kind!
