Tevergeefs diëten
Ik ben nu 55 en sinds mijn puberteit ben ik aan het jojoën met mijn gewicht. Dan heb ik het niet over 5 kilo maar over 20 of 30 kilo zwaarder of lichter. Op één dieet na (de sherry kuur, ik hou niet van alcohol), heb ik alles geprobeerd om af te vallen. Het afvallen lukte altijd wel, maar op gewicht blijven niet. Daar werd ik ook niet in begeleid. Ik heb behalve de diëten ook 6 jaar lang een maagbandje gehad en daarmee viel ik af tot 90 kilo. Maar ik kwam ook weer aan.
Tenslotte is het maagbandje verwijderd en heb ik een maagverkleining gehad. Mijn gewicht was toen 127 kilo. Ik ben voor de operatie 10 kg afgevallen en erna nog 40 kg. Veel mensen die zo’n operatie hebben gehad kunnen daarna niet meer goed tegen suiker en vet. Ik heb daar vrijwel geen last van, ik kan alles eten. Wat aan de ene kant mooi is, maar aan de andere kant komt het bij mij dus toch op wilskracht aan.
Verheldering door PRI
Na de maagverkleining ben ik ook PRI therapie gaan volgen met als hulpvraag waarom ik zo’n behoefte heb aan snaaien. Toen ik mijn eetgedrag ging observeren, viel op dat ik snaaide tussen 16 en 20 uur. En we kwamen erachter dat ik letterlijk en figuurlijk alles inslikte en mijzelf niet uitte. Door mijzelf niet te uiten, zowel thuis als op mijn werk, bouwde ik in de loop van de dag spanning op in mijn lichaam. Als ik dan thuiskwam moest die spanning eruit en mijn manier was om te gaan eten en met name suikerrijk voedsel. In de therapie ontdekten we waar dit gedrag vandaan komt. Ik ben enig kind en mijn ouders hadden een eigen bedrijf. Als ik uit school kwam was er niemand thuis en ik zorgde ervoor dat het eten om 18 uur op tafel stond, als mijn ouders thuiskwamen. Na het eten gingen zij een poosje slapen en zocht ik mijn heil in eten. Ik uitte mijzelf niet, omdat ik bang was voor afwijzing. Ik wilde lief en aardig gevonden worden. Dat had ik toen nodig. De angst om afgewezen te worden plakte ik ook op het heden. En daardoor ontkende ik mijn eigen behoeftes en ging ik eten.
Toch weer op dieet
Een jaar na de operatie begon ik toch weer aan te komen en met behulp van Weight Watchers ben ik toen 50 kg afgevallen. Op gewicht blijven blijft tot op heden nog moeilijk voor me. Ik ben iemand die heel snel afvalt. Daar tegenover staat dat ik in een weekend 4 kilo kan aankomen. Ooit heeft een mede cursist in het verleden tegen mij gezegd elke maand zie jij er anders uit, de ene maand ben je slank en de maand erop ben je weer dik, dat klopte ook wel want in een maand kon ik 10 kilo afgevallen zijn, die er een maand later weer bij aanzaten of meer.
Op gewicht blijven
Wat ik tijdens en van de therapie geleerd heb is dat de angst om afgewezen te worden in het nu niet reëel is, maar vanuit mijn jeugd komt. Soms is dit nog niet helemaal te bevatten omdat ik de angst nu ervaar. En ik ben aan het leren me te uiten, wat nog niet altijd even makkelijk is als je 53 jaar je mond hebt dichtgehouden. Maar het is nu een keuze. Ik ben 50 kg afgevallen en ik kan mijzelf uiten en op gewicht blijven of spanning opbouwen, weer gaan eten en weer aankomen. Door het wel te doen, dus door mijzelf te uiten, ervaar ik nu ook hoe mensen daarop reageren en dat is vaak toch anders dan ik verwacht had. Ik ervaar dat er positiever gereageerd wordt terwijl ik eigenlijk bang was voor kritiek. Mijn angst blijkt dus echt niet te kloppen. Ik hoef echt mijn mond niet meer dicht te houden. Na 50 kilo te zijn afgevallen, leef ik letterlijk en figuurlijk lichter.
Mariet D., 55 jaar
Zoek jij ook hulp bij een probleem met eten waar je maar geen vat op krijgt? Lees dan het boekje Liefdevol leven, vrij van eetproblemen van Ingeborg Bosch. Of neem contact op met een van onze therapeuten.
